Przyszła jesień, a w tym czasie warunki w naszej szkole nie sprzyjają sumiennemu rozwijaniu umiejętności sportowych i bardzo utrudniają realizację podstawy programowej. Nowa sala gimnastyczna powstaje w szybkim tempie, ale, niestety, w trudnym okresie jesienno-zimowym, zajęcia nadal będą się odbywały na korytarzu szkolnym. Jest to ogromne wyzwanie dla nauczyciela, aby lekcje przeprowadzić ciekawie i bezpiecznie. Lekcje, które mogą opierać się wyłącznie na gimnastyce i wzmacnianiu mięśni.
Jednak na pomocną dłoń uczniów zawsze można liczyć. Uczennica kl. VII, Sandra Wierzbicka, wpadła na pomysł, aby podzielić się ze swoimi rówieśnikami umiejętnościami ze sportu, który od ponad 5 lat trenuje. Mowa o judo. Materace i karimaty są, więc nic nie stoi na przeszkodzie. Po wspólnych ustaleniach toku i przebiegu zajęć z nauczycielem wf. Sandra skorzystała jeszcze z pomocy swojego trenera, po czym sumiennie zabrała się do przygotowania lekcji.
Trochę stremowana, ale pewna tego, co chce przekazać, uczennica zaczęła prowadzić zajęcia dla swojej klasy. Na początku przedstawiła jasne zasady obowiązujące uczestników lekcji. Następnie wszyscy przyjęli pozycje siadu oraz ukłonem zgłosili gotowość do przyswajania nowych wiadomości i umiejętności. Na wstępie dowiedzieliśmy się o historii powstania tego olimpijskiego sportu oraz jego podstawowych zasadach, tradycji, organizacji treningu oraz zawodów. Sandra pochwaliła się również swoimi osiągnięciami i swoją judoką, czyli strojem, w którym na co dzień trenuje. Przybliżone zostały nam także sylwetki najbardziej znanych polskich judoków, a japońskie słowa: tatami, randori, dojo czy ippon przestały być nam obce. Po części teoretycznej Sandra oznajmiła, że przechodzimy do pokazu i ćwiczeń podstawowych technik. Jednak wcześniej rozgrzewka, która już na wstępie okazała się inna niż na zwykłej lekcji wf. Była bardzo dynamiczna i męcząca. Mocne rozciąganie, nietypowe pompki, ćwiczenia z oporem partnera – to tylko podstawa do padów, rzutów i dźwigni, których poznaliśmy zaledwie kilka. Reszta zajęć polegała na próbie naśladowania ruchów prowadzącej, co było bardzo trudne, a wykonywanie ich z tak konieczną w tym sporcie precyzją sprawiało trudność nawet nauczycielowi wf. Mimo tego zajęcia stawały się coraz ciekawsze, a koledzy i koleżanki, po kilkukrotnych próbach, prosili o pokaz i możliwość poznania następnych elementów judo. Niestety nie można wszystkiego pokazać na jednych zajęciach. Jak się dowiedzieliśmy, technik w judo jest ponad 200. Sandra obiecała natomiast, że jak trochę potrenujemy, to pozwoli na małe pojedynki z zastosowaniem już poznanych technik. Zaznaczyła, że sport, który trenuje, daje jej mnóstwo satysfakcji, bardzo ją rozwija i doskonali. Stwierdziła, że dokonała najlepszego wyboru dyscypliny. Ostrzegła także, że uprawianie judo wiąże się z głęboką tradycją i kulturą. Wykorzystywać swoją wiedzę, doświadczenie oraz umiejętności można tylko na macie i podczas zawodów lub w sytuacjach obrony koniecznej przed napastnikiem. Nie wolno świadomie robić komuś krzywdy, stosując techniki judo.
Może Wasza koleżanka odkryła w Tobie talent do sportów walki?
Ze sportowym pozdrowieniem:
Gniewomir Kania
